W BWA o Hasie

Wystawa poświęcona Wojciechowi Jerzemu Hasowi, organizowana  w 10. rocznicę śmierci reżysera, będzie opowiadała o człowieku i artyście, wizjonerze polskiego kina otoczonym grupą oddanych współpracowników i wybitnych aktorów. Przygotowywana ekspozycja będzie okazją nie tylko dla przypomnienia i promocji postaci i dzieł wybitnego twórcy, ale także przyczynkiem do skonfrontowania Hasa ze współczesnym kinem, które reżyser  - w swoim czasie i na swój sposób – antycypował.

Celem wystawy jest pokazanie różnorodności estetyk Hasa, jego niezwykłej wizjonerskiej wyobraźni, sposobów komponowania filmowego kadru czy przejmującego zainteresowania reżysera kondycją człowieka. Po części jest także próbą „wyjęcia Hasa z rupieciarni” w której jest często umieszczany. Temperament twórczy Hasa nie daje się wpisać w wystawę zrealizowaną w sposób akademicki, z klasyczną narracją, z początkiem i końcem sugerującym rozwój czy przemiany. Dynamika jego twórczości ma wykres sinusoidalny, co zostanie podkreślone poprzez wprowadzenie kilku dominant uwydatniających znaczenie szczególnie ważnych dzieł. Ponad to, w nawiązaniudo międzynarodowego kontekstu FF ENH, na wystawie zaznaczone zostaną wpływy twórczości Hasa na reżyserów europejskich i światowych.

Prezentacja skierowana jest do szerokiego i bardzo zróżnicowanego kręgu odbiorców, ze szczególnym uwzględnieniem widza młodego. Jej istotą nie jest zatem akademicka narracja, charakterystyczna dla dyskursu wąskiej grupy specjalistów, ani rozstrzyganie czy na twórczość Hasa większy wpływ miało słowo (literatura) czy obraz (sztuki plastyczne); lub czy reżyser był bardziej ekspresjonistą, surrealistą czy artystą na wskroś barokowym. Hasa inspirował bowiem każdy z tych nurtów. Korzystał z nich w sposób wirtuozerski, a słowo – czy precyzyjniej – atmosferę, jaką opisywało, ukazywał w obrazie po mistrzowsku.

Akcja będzie toczyła się wokół 14 fabuł [Pętla (1957), Pożegnania (1958), Wspólny pokój (1959), Rozstanie (1960), Złoto (1961), Jak być kochaną  (1962), Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), Szyfry (1966), Lalka (1968), Sanatorium pod klepsydrą (1973), Nieciekawa historia (1982), Pismak (1984), Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985), Niezwykła podróż Baltazara Kobera (1988)], niezrealizowanego filmu Osioł grający na lirze oraz ważnych dla jego twórczości krótkich metraży (Moje Miasto, Ulica Brzozowa czy Harmonia). Wystawa będzie miała charakter multimedialny. Podstawowe medium to czarno-biała fotografia (fotosy, zdjęcia z planów filmowych, zdjęcia prywatne) wzbogacona między innymi materiałami audio (radiowe nagrania wypowiedzi reżysera) i wideo (fragmenty programów z udziałem i poświęcone reżyserowi) a także materiałami związanymi z poszczególnymi filmami (rysunki, projekty scenograficzne).                                                                 

Organizatorem wystawy jest Międzynarodowy Festiwal Era Nowe Horyzonty we współpracy z BWA Wrocław, Muzeum Kinematografii w Łodzi oraz Filmoteką Narodową w Warszawie. Jednak wiele nie pokazywanych dotychczas fotografii, związanych z Wojciechem Jerzym Hasem będzie pochodziła z archiwów prywatnych, krajowych i zagranicznych.

HAS. Nieosiągalne
BWA Awangarda, ul. Wita Stwosza 32, Wrocław
23 lipca - 29 sierpnia 2010

ip

Fot. © Jean Sirodeau